SONGWRITER ME!!!

I asked myself before I put pen on paper: What makes a songwriter? Imagination... Fantasies... Dreaminess... (The three are nearly the same I know!!!) rhyme schemes... (Swear words? Nah!!!) Yeah I guess that would about be it. And more than that, you need to mince words: Tell only half of what you wanna say. And the song demands some screams, shouts, moans, blah blah. That's the crooner's job ain't it?! Then if a lyricist's job is just to write with the above qualitiies fused as one, I asked myself almost immediately:

WHY NOT WRITE A SONG???

And an EMPHATIC song! A song that is not gonna be written by any male songwriter (Let alone females!) 'cause we all know what flirts those people are, starting from Lennon to John Mayer (I know they're the most sensitive people, but when they themselves are flirts, what's the point talking about others?!). And what song's that gonna be??? It's gonna be: And it is - WOMEN AREN'T WORTH IT!!! Yes Women aren't worth it! My latest venture to solve paper mazes with ink (If you're wondering how that works, it means I'm figuring out what design on paper looks right, which means what is gonna sound right, which in turn means that I'm speaking a bit abstract, which qualifies me as a pro song writer!!! Already :D) And this is how the first stanza goes...

I also wish to emphasise one small thing over here: This poem is never anti-women. That's what people need to understand. This is just a first stanza and assuming this is all is a bit of stupidity when I already quoted it's just the first set of words, and that means that you could very well expect an anti climax over here...

And I think I'm proving the statement "Writer's mind changes often" and that's not it exactly because I'm an emoter rather than a writer, and as emotions are even more drastic than words, I guess that's the way with me... :)

WOMEN AREN'T WORTH IT!!!

Stalled upon a sign: It condemned him to;

Puffs on his cigarette, between shivery fingers two;

Wets a cloth on his face, odd on a windy day,

Needless break of sweat, without a heat ray…

Buddy! What’s wrong with you?

Why so anxious? Why so tense?

Tell me in what way, this makes sense!

Stuffing with idle dust, no flick of sand,

Those pretty roses you hold in your hand!

Brother: Life’s not worth it, n’ tell you something,

Women are worth lesser, so learn to sing:

‘Tis said while men go woo,

The dame’s meant to shoo;

Bill set it: To him my big boo!

‘Cause we know that ain’t true…

‘Cause WOMEN AREN’T WORTH IT!!!

Yes: Women aren’t worth it!

Your flowers're worth more than them,

They give their scent off, 'n ask no gem,

What more's a woman, than the attached mayhem?

Believe me, you could do better without 'em!

'Cause WOMEN AREN'T WORTH IT!!!

எளியரே...

இந்த இணைய தளத்தைத் தொடங்கிய முதல், ஒரு முறைக் கூட என்தாய்மொழியாகிய தமிழில் நான் எழுதவில்லை... தமிழேன்னைத் திட்டியது: துரோகிஎன்றது. நான் எழுதத் துவங்கியது தமிழில் தானே! என்னைஏமாற்றுக்காரன் என்றாள் தமிழ்த் தாய்.

அதனாலும், தந்தை பெரியார் மீது நான் கொண்ட அளவுக்கடந்தப் பற்றாலும் நான்எழுதுகிறேன், என் முதல் தமிழ் கவிதையை... தமிழாயிருந்தாலும், என்தனித்துவம் சிறக்குமென நினைக்கிறேன். பின் எல்லாம் உங்கள் விமர்சனம்: அதற்க்கு முன், இது என் எண்ணம்...

வண்ணமில்லாமல்...

எளியர்

முரண்பாட்டுக் குவியல், நேர்மாற்றுக்
களஞ்சியமாம் இப்பூவுலகம் - அதில்
கண்கட்டப்பட்ட மனிதன் வாழும்,
இயந்திரப்படுதப் பட்டதோர் வாழ்க்கை...
கடுங்குவியலிலும் நான் கண்டேனொரு மென்மை:
கண்டு மெய்ச்சிலிரத்தக்
கையளவு உண்மை;

முரண்பாட்டு மூட்டைக்குத் தானாகப்
போடப்பட்ட முடிச்சினை நானாக
அவிழ்த்துச சேர்க்கிறேன்,
அவ்வழகியச் சில்லறையை...

ஆனால் நிறைந்தச் சோற்றுப்பானைக்குக்
கூடுதல் பருக்கையல்ல இந்நாணயம்;
வயிறு வாடிய பிள்ளைப்பயிற்றின்
அரியதோர் பெரும் பொக்கிஷம்;
பசிஎன்னும் கடும் புண்ணுக்குச்
சுக நிவாரணம்: வன்மையுடன்...

நாணயச் சின்னத்தின் மேல் கறைப் படியுமோ?
எந்நாளும் பொன் நாணயம் மாசுருமோ?
வாழ்க்கை முரண்பட்டாலும்,
நாணயம் பலியாகுமோ?
"பதில் தெரிந்ததே கேட்கிறாயோ?"
என்பார் அம்மனிதன்...

மனிதர்களிடையில் அவர்
என்ன வேறோ?
இல்லை அம்மனிதன் தான்
அவர் பிரானென்று சொன்னாரோ?
மற்ற சுயனலவாதிகளைப் போல்,
மற்ற 'மகாத்மா'க்களைப்போல்?
தன்னைத்தான் புகழ்ந்தாரோ?
இல்லை அம்மனிதருக்கு
அந்த அவசியம் தான் உண்டோ?
வேறு என்ன சொன்னார்?

அவர் புகழையா?
இனப் புகழையா?
மதப்புகழையா?
இல்லை... மனிதப்புகழை!
நாமும் சொல்வோம்,
மனிதரினமவரால் பெற்ற
மதிப்பற்றப்புகழை...
நாம் சொல்வோம்!

உருவெடுத்து, நம்புவியாளப் பிறந்த மனித தெய்வம் ஒன்றே,
அறம் சாய,
தருமம் சாய,
சமத்துவம் சாய,
தான் சாயாமல்,
முரசெடுத்தொலித்து,
மார்புத் தட்டி,
வேங்கைக்குரலேழுப்பியதாம்:
உலகில் கடவுள் இல்லையென...!!!

பாடுவோம் இவர் புகழை!
முரண்பட்டால் இவர் மனிதரில்லையோ?
இல்லையென்றால் இவர் பிரானோ?
இல்லை முரண்பாட்டு மனிதர் தானோ?
தன்னடக்கம் கொண்டவரோ?
(ஒற்றுக்கொள்ளமாட்டான்,
இவர் பேச்சைக்கேட்ட எவனுமிதற்கு!)
இல்லவே இல்லை...
இவரே மனிதர்,
இவரே அன்பர்,
இவரே எளியர்,

..............................

இவர் தான் பெரியார்!!!

இவருக்குப் பின் யார்???

LES SANDS...

This blog post of mine is essentially made of two parts: One is a funny poem I managed to string (Not without satirical reason of course!) together during what could be the longest intra-city bus journeys I had been through, and that sojourn gave me this one, which I think could also be the rudest poem I ever have written: A close look, you need to be sure of that! And that close look, you'd better take, right here:

LES SANDS



Once there was a girl called Sandy,
Who was sweeter than the sweetest of candy,
One fine day, in either the start of spring or its fall,
A guy remarked that she was a total doll;
Pat she replied: "You're not a girl to play with me!"

This folks, is what I understood to be a 'Limerick', something with this kind of a rhyme-scheme, that I learnt from one experienced writer in this field of poetry. Except for the trivial fact that it took me just five minutes to string this together (Didn't connect so well!) and also except for the fact that this poem never actually came out of my heart, save for one slight twinge of a feeling that said serve girls right and thanks a lot to them for always turning up with incomplete sentences and wrong choice of words. And btw, again, the title's not french, when the entire poem is written in American-English!!!

If you did not understand the poem till this point, then there's something odd about you, and if you don't even after you finish reading this post, then there's something seriously wrong with you!!! I'm sure boys wouldn't fail me: We need just a lone read to ensure we get all mischievous usages right, and probably a minute more to come up with all smiles... :)

And as I want to say, Limericks are not proving to be my cup of lime tea (The only drink I sip on) and though I could be coming up with another one before I close my eyes for a blink or a wink, I feel you need to feel something to pen those down, and in essence as I did not feel anything but a bit bored as I wrote this, I say to myself: "Brother, stop this kind of exploit immediately, and try for a better one instead..." And so I said yes...

So wait up till my next post, and make sure you get this poem, 'cause this is in no way, abstract :)

Until then, it's good bye from...
Rithkak Upur.